ความหมายของศิลปวัฒนธรรมแบบสัจนิยม
     1. ศิลปะแบบสัจนิยม (Realism) เป็นศิลปะที่สะท้อนความจริงที่เกิดขึ้นในสังคมอย่างตรงไปตรงมา ไม่เน้นความรู้สึก อารมณ์ และจินตนาการของศิลปิน แต่มุ่งเสนอความจริงตามหลักวิทยาศาสตร์ เช่น สะท้อนสภาพความเป็นอยู่อย่างแร้นแค้นของชนชั้นกรรมาชีพ เป็นต้น
     2. แนวทางของศิลปะแบบสัจนิยม มุ่งต่อต้านศิลปะแบบโรแมนติกที่มิได้ให้ความสำคัญต่อสภาพที่เป็นจริงของสังคม อันเป็นผลสืบเนื่องมาจากปัจจัยสองประการข้างต้น เป็นกระบวนการทางศิลปะที่เกิดขึ้นในช่วงตอนปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมา ทำให้งานสร้างสรรค์ศิลปะมีประโยชน์และรับใช้มนุษย์โดยตรงมากขึ้น

ผลงานของกุสตาฟ โฟล์แบรต์ (Gustave Flaubert)

งานสร้างสรรค์ศิลปวัฒนธรรมแบบสัจนิยม
     1. งานวรรณกรรม ศิลปแนวสัจนิยมแสดงออกในงานวรรณกรรมมากที่สุด มีดังนี้
         1.1 ผลงานของกุสตาฟ โฟล์แบรต์ (Gustave Flaubert) ชาวฝรั่งเศส แสดงชีวิตความเป็นอยู่ของชนชั้นกลางที่ไม่มีสาระแก่นสารอันใดใน "มาดามโบวารี" (Madame Bovary)
         1.2 ผลงานของชาร์ลส์ ดิกแกนส์ (Charles Dickens) ชาวอังกฤษ ในเรื่อง "โอลิเวอร์ ทวิสต์" (Oliver Twist) สะท้อนถึงชีวิตของเด็กในสังคมอุตสาหกรรม งานเขียนอื่นๆ เป็นการวิพากษ์วิจารณ์ความเลวร้ายของสังคมและความเอารัดเอาเปรียบของนายทุน เป็นต้น
         1.3 ยอร์ช เบอร์นาร์ด ชอว์ (George Burnard Shaw) นักเขียนแนวสัจนิยมเชิงเสียดสีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชาวอังกฤษ ชอบเขียนเสียดสีสังคม ศาสนา ระบอบประชาธิปไตยและลัทธิทุนนิยม เป็นต้น
         1.4 ลิโอ ตอลสตอย (Leo Tolstoy) นักเขียนชาวรัสเซีย ผลงานที่ยิ่งใหญ่ คือ "สงครามและสันติภาพ" (War and Peace)
         1.5 งานเขียนประเภทสัจสังคม (Social Realism) เป็นงานวรรณกรรมที่ได้รับอิทธิพลของลัทธิมาร์กซ์ มุ่งสะท้อนปัญหาสังคม การต่อสู้ทางชนชั้นระหว่างนายทุนกับกรรมกร ชี้นำถึงสาเหตุของปัญหาและแนวทางแก้ไขตามวิธีของมาร์กซิสม์ นวนิยายที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในแนวนี้ คือ "แม่" (Mother) ผลงานของแมกซิม กอร์กี (Maxim Gorky) นักเขียนชาวรัสเซีย
         1.6 งานเขียนประเภทธรรมชาตินิยม (Naturalism) เป็นวรรณกรรมสัจนิยมอีกรูปแบบหนึ่ง ที่นำความรู้และวิทยาการทางวิทยาศาสตร์มาใช้อธิบายสาเหตุของปัญหาที่เกิดกับมนุษย์ โดยเฉพาะทฤษฎีของชาร์ลส์ ดาร์วิน ที่กล่าวว่า สภาพแวดล้อมมีอิทธิพลต่อสภาพจิตใจมนุษย์ นักเขียนในแนวนี้ คือ เอมิล โซลา (Emile Zola) ชาวฝรั่งเศส
     2. ศิลปะนาฎกรรม การละครแบบสัจนิยมมุ่งสะท้อนสภาพสังคมตามความเป็นจริง เน้นให้ผู้แสดงเล่นอย่างสมจริงตามธรรมชาติ ไม่แสดงอารมณ์มากนัก เศร้าอย่างรุนแรงแบบโรแมนติก เป็นละครแบบร้อยแก้ว ตัวละครใช้บทเจรจาด้วยภาษาที่สมจริงตามฐานะของตัวละคร ไม่ใช่ภาษากวีร้อยกรองเหมือนแต่ก่อน
     3. ด้านจิตรกรรม จิตกรแนวสัจนิยมไม่นิยมเขียนภาพด้วยจินตนาการเหมือนอย่างพวกโรแมนติก แต่จะเขียนภาพจากสิ่งที่พบเห็น เช่น ภาพทุ่งนา ภาพชีวิตกรรมกรในเหมืองถ่านหิน เป็นต้น ส่วนใหญ่เป็นการสร้างสรรค์ผลงานของจิตรกรชาวฝรั่งเศส

ชาร์ลส์ ดิกแกนส์ (Charles Dickens)	ยอร์ช เบอร์นาร์ด ชอว์ (George Burnard Shaw)	เอมิล โซลา (Emile Zola)

ลิโอ ตอลสตอย (Leo Tolstoy)	แมกซิม กอร์กี (Maxim Gorky)